Tuesday, July 14, 2009

நட்பு!

இன்றைய சூழலுக்கு ஏற்ற மாதிரி நான் ஒரு கதை சொல்லுறேன்.

சோமுவும் ராமுவும் பால்ய நண்பர்கள். சோமு பணக்கார வீடு பையன். ராமு ஏழை விவசாயி.

சோமுவுக்காக உயிரை கூட குடுப்பன் ராமு.
ராமுவுக்காக உயிரை கூட குடுப்பன் சோமு.

இருவருக்கும் திருமணம் ஆகி குடும்பம் குட்டின்னு செட்டில் ஆகிட்டாங்க..

சோமுவுக்கு அரிசி மண்டி வியாபாரம். ராமு மாதிரியான பல பேர்களிடமிருந்து அரிசி மூட்டைகளை வாங்கி விற்கும் வியாபாரி. சொல்லப்போனால் நேக்கான வியாபாரி! மக்களே,
சோமு பாக்குறதுக்கு நம்ம ரங்காராவ் மாதிரியே இருப்பான்!

ராமுவுடைய மனைவி தினம் நச்சரிசிகிட்டே இருப்பாள்...

"எத்தனை நாளைக்குத்தான் அரை வயரும் கால் வய்ருமா இருக்கிறது. நம்ம புள்ளங்களும் பெர்சாகிகிட்டே வாராங்க.." என்று பழைய கருப்பு வெள்ளை திரைப்படத்தில் வரும் கண்ணாம்பா மாதிரி சுருதி சேர்த்து பாடினாள்

ராமு: என்ன மகளே, ஆரம்பத்துலையே ஆரம்பிச்சுட்டாளா உங்க அம்மா இன்னிக்கு...

பல நாள் மண்டைய குடைஞ்சு (அங்க இங்க கேட்ட ஆலோசனைகள) மூளையில உதித்த தனது ஐடியாவை ராமுவிடம் சொன்னாள் அவன் மனைவி...

பலே! ஜூட்...

"ஏங்க நீங்களும் உங்க நண்பர் சோமு மாதிரியே ஒரு அரிசி கடை வையுங்க."
குடிச்ச தண்ணி புரையேற திடுக்கிட்டு, "அரிசி கடையா? அதுக்கு கொள்ள பணம் வேணுமே.. பணத்துக்கு நான் எங்க போக?"
உள்ளது வாய்க்கும் வயத்துக்குமே பத்தலையே.. முடவன் கொம்புத்தேனுக்கு எப்படி ஆசைப்பட?

உங்க நண்பர் சோமுவிடம் கொஞ்சம் பணம் கடனா கேளுங்க, நீங்க கேட்ட தராமலா போய்டுவாரு? - என்று வாழைப்பழத்தில் நைசாக ஊசி ஏற்றிவிட்டாள் ராமுவின் மனைவி!

"சோமு பரம்பரை பணக்காரன் அவன்கிட்ட நான் எப்படி பணம் கேட்க! மேலும் நான் அப்படி கேட்டல் அவன் என்னை பற்றி என்ன நினைப்பான்"

என்னங்க நீங்க, சொன்னாலும் கேக்கறது இல்லை, சொந்தமாவும் செய்யறது இல்லை - என்ற நமது பாரத பெண்களின் வழக்கமான டைலாக் ஒன்றை எடுத்துவிட்டாள்!

பல "முயற்சிகளுக்கு" பின் ஒருவாறாய் அவன் தலையில் அந்த "அரிசி கடை தொடங்கும்" எண்ணம் ஏற்றப்பட்டது!

பல பேரிடம் கடன் கேட்டு தோற்றான். பின்னர் முடிவில் சோமுவிடம் கேட்பதா வேண்டாமா என்ற எண்ணத்தோட சாலையில் நடந்து வந்தான்.

கடையாவது குடையாவது வேற வேலைய பாருப்பா - வழியில் பல அட்வைஸ் அருனச்சலங்கள், போறவன்-வர்றவன் எல்லாம் சொல்ல செய்வதறியாது விழித்தான்.

ஆனாலும் ஆணை/ ஆலோசனை கொடுத்தது தலைமைச்செயலகமாசே என்ன செய்ய!!

ஒ. பன்னீர்செல்வம் மாதிரி ஆணைக்கு கீழ்ப்படிவது மேல் என்று முடிவு செய்தான்!

ராமு தலைய சொறிந்தவாறே, பல முடிகளை இந்த சில நாட்களில் தானம் செய்த பின், ஒரு முடிவுக்கு வந்தவனாக சோமுவின் வீடு நோக்கி சென்றான்

ராமு சோமுவை நோக்கி " சோமு, எனக்கு சற்று பணம் கடனாக கொடு"

சோமு: "என்ன விஷயம் ராமு? நீ அப்படி அவசரமா கடன் கேட்கிறதற்கு என்ன வந்தது? எதற்காக இந்த பணத்தேவை? சொல்லுடா ராமு.. என்கிட்டே சொல்லு...

"சோமு, நான் உன்னைமாதிரி ஒரு அரிசி கடை தொடங்கலாமுன்னு இருக்கேன். அப்படி செய்தால் அதில் வரும் லாபத்தை கொண்டு எனது மகள்களின் திருமணத்தை நடத்திவிடுவேன். அதுக்குத்தான் உன்னிடம் கடன் கேட்கிறேன். வேறு பலரிடமும் கேட்டுவிட்டேன். அனால் யாரும் அத்தனை பணம் கொடுக்க முன்வரவில்லை.. ஏதேதோ சொல்லி தட்டி கழிச்சுட்டங்கடா"

ஹாலில் நடக்கும் இந்த சம்பாஷனையை தனது உள்ளறையில் இருந்தே மைக், ஸ்பீக்கர், வயர்லெஸ் டிவைசஸ் போன்ற எந்த உபகரங்களின் உதவி இல்லாமலே சோமுவின் மனைவியின் ஐம்புலன்களும் கேட்க உதவின.

என்னங்க, கொஞ்சம் இங்க வாங்களேன், இத கொஞ்சம் எடுத்து குடுங்க என்ற ஒரு வழக்கமான பெண்கள் ஃபார்முலாவை எடுத்துவிட்டாள்.

சோமுவும், சரி ராமு ஒரு நிமிடம் இரு என்று தனது தளமைச்செயலகத்தொடே உடனே தொடர்பு கொண்டான்.

மிகச்சில நிமிடங்களுக்கு பின்னர் சோமு, மன்னிச்சுக்கோ ராமு, இப்பொழுது என்னிடம் பணம் இல்லை. ஒரு அவசரத்தேவைக்காக நேத்து தான் அதை கொடுத்தேன். நீ நேத்து வந்திருந்தாயானால் அதை உனக்கே கொடுத்திருப்பேன்.

ஏமாற்றம் அடைந்தவனாய் அடுத்து வீட்டில் இருக்கும் 5000+ வாட்ட்ஸ் சவுண்ட் சிஸ்டத்தை எப்படி சமாளிக்கலாம் என்று திரும்பவும் தலையை சொறிந்தவாறே யோசித்தான்.

"சேம் ப்ளட்" ஸ்டோரி வீட்டுக்கு வீடு நடப்பதை
லேட்டா தெரிஞ்சுகிட்டாலும் லடேச்டா தெரிஞ்சுக்கிட்டா ஒரு பக்குவத்தோடு வீடு நோக்கி சென்றான்.


அதுக்கப்புறம் நடந்தவைகளை நான் உங்களது எண்ணங்களுக்கே விட்டுடறேன்!


சில மாதங்களுக்கு பின் ராமுவுக்கு மீண்டும் பணமுடை. இந்த தடவை வியாபாரம் செய்ய அல்ல அவனது மகளின் திருமனத்தேவைக்காக..

வழக்கமா எல்லோரும் அதாங்க அக்கம்பக்கம், நட்பு, சுற்றம் எல்லாம் சுத்தமா கைய விரிச்சுட்டாங்க!

அப்புறம் என்ன! வாய்ப்பாடு வாசிக்கப்பட்டது.

சோமு வீடு வந்தாச்சு.

ராமு, "சோமு எனக்கு உன்கிட்ட இருந்து ஒரு உதவி வேணும்டா"

சோமு உள்ளுக்குள்ள பயந்தவாறே.. (அடிபட்டு இருக்கான் பாருங்க! முன்ன ஒருக்கா இது மாதிரி நடந்ததோட பின் விளைவுகளை மீண்டும் ஞாபகபடுத்திக்கொண்டான் - [நியுட்டனின் மூன்றாம் விதி] ) என்னடா ராமு தயங்காம கேளுடா.."

ஹஆவ் - பின்னிசை....

சோமு! என் மகளுக்கு கல்யாணம் ஏற்பாடு ஆகி இருக்கு. எடமும் நல்ல எடம். அதுக்கு கொஞ்சம் பணம் வேணும்டா.. என்னோட நிலத்த வெச்சுகிட்டு கொஞ்சம் பணம் குடுடா.."

ராமுவின் பாக்கியம் இல்லை சோமுவின் நல்ல நேரம்!!
சோமுவின் மனைவி அங்கு இல்லை! அவள் அம்மாவீட்டுக்கு சென்றிந்தாள்

சோமு, "டேய் ராமு என்னடா இப்படி சொல்லீட்ட, நான் உன் நன்பேண்டா, உன் பொண்ணு கல்யாணம் என் பொண்ணு கல்யாணம் மாதிரிடா.."

இந்தாடா பணம், மேலும் எவ்வளவு வேணுமோ கேட்டு வாங்கிக்கோடா"

பணம் கிடைத்ததோடு, நட்பு மீண்டும் ஜெயித்தது கண்டு மகிழ்ச்சியோடு சென்றான் ராமு.

ராமு சென்றபின் சோமுவிடம் அவன் மகன்
"அப்பா! என்னப்பா இவ்வளவு பணம் அதுவும் சும்மா குடுத்திருக்கீங்க! அன்னிக்கு அவர் கடன் கேட்டு குடுக்கலை. இன்னிக்கு அவரு நெலத்த குடுக்கறேன்னு சொல்லியும் சும்மாவே குடுத்திருக்கீங்களே"

சோமு தன மகனிடம், " மகனே! ஒருவேளை அன்னிக்கு நான் பணம் குடுத்திருந்தா இவன் எனக்கு போட்டியா கடை நடத்தி இருப்பான். நான் போண்டி ஆகி இருப்பேன்! அப்புறம் நானும் யாருகிட்டயாவது கடன் கேட்க தெரு தெருவா சுத்தி வந்திருப்பேன்.

இது ஒரு நல்ல காரியத்திற்க்கு பயன்படும். மேலும் ராமு இப்போ வியாபார நோக்கத்தோடு வரலை. ஒரு புண்ணியம் பண்ணிட்டேன்னு நெனச்சுப்பேன். தவிர இது கருப்பு பணம் (கூட) செல்லம்!"

அப்பாவுக்கும் தன அம்மாவின் புத்தி வந்ததை எண்ணி சோமுவின் மகன் வாயடைந்து நின்றான்...


நீங்களும் அப்படி நிக்காம உங்க கருத்துக்கள, பின்னூட்டங்கள பதிங்க.